ZMIANA

hej kochani!
Dzisiaj nie poszłam do szkoły, tylko zostałam w domku, bo od piątku trochę słabo się czuję. Boli mnie gardło, głowa i ogólnie jestem jakaś taka nieogarnięta. Oby tylko się nie pogorszyło i żebym do piątku wyzdrowiała, bo wtedy Madzia przychodzi do mnie na noc! <3 Dawno nie była, więc strasznie się cieszę, trzymajcie kciuki żeby się udało!
Siedząc w domu i trochę się nudząc zaczęłam przeglądać swojego bloga. Stare posty, zdjęcia, filmiki... I zastanawiałam się, co się ze mną stało? Czemu kiedyś posty potrafiłam dodawać codziennie, a teraz raz-dwa na tydzień? Czemu kiedyś w każdym poście były nowe, ładne zdjęcia, a teraz dodaję jakieś stare, bo nie chce mi się robić nowych? Czemu kiedyś w każdym moim zdaniu było widać pasje, miłość do pisania, chęć, a teraz często posty piszę od niechcenia, od przymusu? Tak trochę głupio mi się zrobiło, że Was przybywa a ja jestem coraz gorsza. Nie chcę tego. 
Ciągle mówiłam, że mała ilość postów jest związana z brakiem czasu. Z jednej strony tak, ale z drugiej to nie do końca to... No bo czemu posta napisać nie mogłam, a na asku, tumblrze, facebooku siedziałam? Wiecie, muszę Wam przyznać, że ja po prostu nie miałam ochoty pisać. Nie miałam ochoty na cokolwiek. Na nic. Po prostu wpadłam w jeden wielki dołek. Zero chęci do spotykania ze znajomymi, zero chęci do blogowania, do czytania, do spełniania swoich pasji, do nauki, po prostu zero chęci do życia. No i chyba nie chciałam za bardzo żebyście widzieli mnie taką, więc po prostu nie pisałam, za co przepraszam, ale chyba rozumiecie...

Około 2-3 tygodnie temu rozmawiałam z pewną osobą która dała mi porządnego kopa do życia. Dowiedziałam się, że sama miała podobne problemy do moich, dowiedziałam się jak sobie radziła. Co zabawne, tej osoby tak na prawdę nie znam. Co za ironia losu. Osoba, z którą rozmawiałam któryś raz w życiu uświadomiła mi bardziej co źle robię i jakie mogą być tego skutki, niż przyjaciele, rodzina... I niech nikt nie myśli, że mam złych przyjaciół czy coś podobnego, bo mam najlepszych przyjaciół na świecie! Nigdy w życiu bym ich nie wymieniła. Na nic! Za żadne bogactwa, skarby... bo to oni są moimi największymi skarbami. 

Dzięki rozmowie z tą osobą zrozumiałam, że takie pesymistyczne myślenie nie ma sensu, po co się dołować, skoro życie jest piękne. Po co zaczynać je niszczyć w tak młodym wieku?
Od tych 2-3 tygodni zaczęłam się zmieniać. Staram się robić wszystko, żeby dobrze się poczuć, realizuję swoje pasje, staram się zmienić na lepsze, ŻYĆ. A przecież blogowanie jest częścią mojego życia, prawda? Więc i to muszę zmienić. Jeszcze niecałe dwa miesiące i mój blog będzie miał rok. Już cały rok! Nie mogę tego zaprzepaścić! Postanowiłam sobie, że od dzisiaj i w moim blogowym życiu czas coś zmienić. Posty będą pojawiać się conajmniej 3 razy w tygodniu. Przed napisaniem każdego posta usiądę i pomyślę, co właściwie chcę Wam dzisiaj przekazać. Zdjęcia będę starała się robić ładne, nie kiedy będzie już ciemno. Postaram się pójść za jakiś czas może na jakąś sesję z Laurą? Ona w sumie sama mnie do tego namawia, bo kocha fotografować (jakbyście chcieli to tutaj jej blog, niedawno założyła :* kliiiiik). 

Szczerze, to po napisaniu tego posta nabrałam motywacji. No i już mam w głowie kilka pomysłów na nowe posty. Zobaczymy jak to wszystko wyjdzie. Jeszcze raz przepraszam, jeżeli się na mnie zawiedliście, kocham Was strasznie miśki! ♥ To wszystko co się dzieje to tylko Wasza zasługa! Gdyby nie Wy i mnie by tu nie było, o mnie by nikt nie wiedział. Dziękuję ♥